اگر از من می شنوی،اگر روزی عاشقانه نوشتی،ته اش نقطه نگذار...جمله ات را-حتی اگر تمام چیزی است که می خواهی بگویی-با سه نقطه تمام کن... .
کلمه ها شاید تمام شوند،اما هوای تو که به این زودی ها تمام شدنی نیست.تازه جمله که به آخر برسد،باید نشست و نگاهت را خواند.
او خودش که نیست نگاهت را بخواند؛سه نقطه را که برایش بگذاری یعنی همین؛یعنی چیزی در درون تو،در امتداد نگاهت که به ناکجا دوخته ای،ادامه دارد.یعنی این هوایی که به هوایش نوشته ای،این هوای توفانی بی صدا،یا این نسیم نارنج و ترنجی که باغ دلت را آباد کرده،به این زودی ها از سر افتادنی نیست...
-اینو نوشتم چون تا یادم میاد ته همه ی نوشته هام سه نقطه گذاشتم.عادت سه نقطه گذاشتن ته هر چیزی ...نمیدونم چرا این کارو می کنم.شاید...
اولین کلمه ها گاهی خیلی مهم اند،مثل نوزادی که تازه زبان باز می کند.مثل اولین حروفی که روی کلیدهای صفحه کلید لمس می شوند... .
این که اصلا به چه نیتی دست به صفحه کلید می بری مهم است.این که کدام کلمه ها زورشان به تو رسیده است تا عادت کاغذ و خودکار را،سهولت دست و مداد را وابگذاری و عادت لغزاندن قلم را با جنباندن سرانگشت ها روی صفحه کلید معاوضه کنی.
گاهی مهم است که اولین بهانه چیست.نامه ای به عزیزی،عریضه ای به امید گشایشی در کار،یا یک...!
روی صفحه کلید،گفتنی ترین حروف،کم رنگ ترین کلید ها می شوند...
تبادل لینک هوشمند برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان سايه هايتنهايي هاي و آدرس saye71.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.
تبادل لینک هوشمند